Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέως
Η Αγγελική Ζούµπου γεννήθηκε το 1984 στην Κέρκυρα, όπου και ζει µε την οικογένειά της. Σπούδασε στη Νοµική Σχολή Αθηνών κι έκανε µεταπτυχιακό στο Πάντειο Πανεπιστήµιο, µε ειδίκευση στο Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο. Επέστρεψε στην Κέρκυρα και άσκησε τη μάχιμη δικηγορία. Σήµερα εργάζεται ως τελωνειακός.
Απολαµβάνει πολλά πράγµατα, µεταξύ των οποίων η άσκηση, η φύση, τα ταξίδια. Και φυσικά το προφανές – τα βιβλία. Διαβάζει οτιδήποτε βρεθεί στα χέρια
της και ιδίως βιβλία µυστηρίου και βιβλία ψυχολογίας-αυτογνωσίας. Παρακολουθεί, ακόμα, μαθήματα επιμέλειας και διόρθωσης κειμένου.
Πιστεύει ότι τίποτα δεν είναι µόνο αυτό που φαίνεται, τα πάντα έχουν ένα µυστήριο για όποιον είναι διατεθειµένος να ψάξει. Της αρέσει να εξερευνά τις κρυφές διαστάσεις και συνδέσεις των πραγµάτων και πώς όλα τα επιµέρους σχηµατίζουν το
όλον.
Συνέντευξη
Έχω τη χαρά να φιλοξενώ στο ιστολόγιό μου, τη συγγραφέα Αγγελική Ζούμπου και
το βιβλίο της, με τίτλο «ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΑΝΟΔΑΣΟΣ» που κυκλοφορεί
από τις εκδόσεις Πηγή.
Αγγελική μου, θα ήθελα να σε καλωσορίσω στο ιστολόγιό μου. Ας ξεκινήσουμε!
1.Τι σημαίνει για εσένα η ΄΄συγγραφή΄΄ και πότε ξεκίνησες να γράφεις;
Κατ’ αρχάς, σ’ ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση!
Η συγγραφή είναι αυτό που νιώθω ότι με γεμίζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση. Όταν γράφω νιώθω πλήρης, όταν δεν έχω χρόνο να γράψω είναι σαν να μην μπορώ να ησυχάσω. Είναι μία ανάγκη που αισθάνομαι και που δεν μπορώ να αγνοήσω.
Με θυμάμαι από πάντα να γράφω, απλώς έγραφα πολύ περιστασιακά και σποραδικά, και πάντα μικρής έκτασης κείμενα.
2.Θέλεις να μας δώσεις μια μικρή γεύση για την ιστορία που εκτυλίσσεται στο βιβλίο
σου, με τίτλο «ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΑΝΟΔΑΣΟΣ»;
Η ιστορία διαδραματίζεται στην Κέρκυρα. Η Ραφαέλα Πλούμη, ιδιωτική ερευνήτρια, αναλαμβάνει να διαλευκάνει τη δολοφονία της Άννας Βουλέτη, μίας νέας γυναίκας που βρέθηκε μαχαιρωμένη μπροστά στην καγκελόπορτα του σπιτιού της. Από το πτώμα είχε αφαιρεθεί ένα ευτελούς αξίας μενταγιόν με το δέντρο της ζωής και μία μαύρη τουρμαλίνη, έναν κρύσταλλο που θεωρείται ότι καθαρίζει την αρνητική ενέργεια και διευκολύνει την επικοινωνία με άλλες διαστάσεις. Καθώς η Ραφαέλα ερευνά την υπόθεση, ανακαλύπτει ότι η νεκρή είχε περίεργες υπερφυσικές ικανότητες. Εξ αφορμής της έρευνας, η Ραφαέλα θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει πτυχές της ζωής της που θα προτιμούσε να παραμείνουν ξεχασμένες…
Το Έγκλημα στο Καστανόδασος αποτελεί έναν πρωτότυπο, θεωρώ, συνδυασμό αστυνομικής λογοτεχνίας και new age πνευματικότητας, με στοιχεία υπερφυσικού που δίνουν μία διαφορετική αίσθηση σε όλο το βιβλίο, παρότι το έγκλημα έχει μετά βεβαιότητας τελεστεί από ανθρώπινο χέρι. Για όποιον γοητεύεται από τον κόσμο της ενεργειακής θεραπευτικής, των μετενσαρκώσεων, των κρυστάλλων, των μέντιουμ, και παράλληλα λατρεύει το αστυνομικό μυθιστόρημα, μπορώ να υποσχεθώ ότι το «Έγκλημα στο Καστανόδασος» θα είναι μία ξεχωριστή εμπειρία με ερωτηματικά και ανατροπές.
3.Τι στάθηκε αφορμή για να γράψεις το συγκεκριμένο αστυνομικό μυθιστόρημα;
Η έμπνευσή μου ήταν μία εικόνα που ήρθε στο μυαλό μου ένα απόγευμα καθώς περπατούσα: Μία νέα γυναίκα πεσμένη μπρούμυτα μπροστά στην καγκελόπορτα του σπιτιού της, βάναυσα δολοφονημένη. Ήξερα ότι ο δράστης θα είχε αφαιρέσει το μενταγιόν της, με το δέντρο της ζωής και τη μαύρη τουρμαλίνη, και το ένα της παπούτσι. Με ενδιαφέρει γενικά ο χώρος των εναλλακτικών θεραπειών και της πνευματικότητας, οπότε ήταν κι αυτό ένα στοιχείο που ήθελα να πλέξω μέσα στην ιστορία.
Από κει και πέρα, είχα πολλά να σκεφτώ! Η έμπνευση είναι σύντομες αστραπές, απροσδόκητες στιγμές διαύγειας κατά κάποιο τρόπο. Το βιβλίο γράφεται με δουλειά, με επιμονή και πειθαρχία. Όπως και σε καθετί άλλο, η ιδέα απέχει μακράν της υλοποίησης!
4.Με ποιον χαρακτήρα του βιβλίου ήρθες πιο κοντά; Θα μπορούσες να μας πεις λίγα
λόγια για αυτόν;
Η κεντρική μου ηρωίδα, η Ραφαέλα, είναι εκείνη στην οποία αφιέρωσα τον περισσότερο χρόνο. Έχει κάποια δικά μου στοιχεία, όπως για παράδειγμα τις νομικές σπουδές, όμως απέχει πάρα πολύ από μένα. Το παρελθόν της στο πρώτο βιβλίο είναι ασαφές, όμως στη δεύτερη περιπέτειά της θα αποκαλυφθούν περισσότερα για την προσωπική της ιστορία και τις δυσκολίες της. Είναι γύρω στα τριάντα πέντε, επίμονη, παρατηρητική, με έντονη αίσθηση του δικαίου και μανιώδης της διεκπεραίωσης. Δε θέλει να αφήνει πράγματα στη μέση, αρνείται να κάνει πίσω ακόμα κι αν αυτό της κοστίζει σε προσωπικό επίπεδο. Εθισμένη στην καφεΐνη, σηκώνεται κάθε μέρα σχεδόν χαράματα παρότι είναι νυχτοπούλι. Είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου που δεν αφήνει τα τραύματά του να τον καθορίσουν. Την αγαπώ!
5.Πόσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να μελετήσεις για να γράψεις για τους
ενεργειακούς θεραπευτές και τα πετρώματα;
Ήμουν πολύ τυχερή καθώς αυτά τα θέματα με ενδιαφέρουν ως άνθρωπο ούτως ή άλλως, οπότε τις γνώσεις τις είχα ήδη. Σε κάποια σημεία χρειάστηκε να δω τα θέματα των κρυστάλλων πιο επισταμένως, καθώς οι γνώσεις μου εκεί είναι… νηπιακές, αλλά κατά τα άλλα τα είχα όλα έτοιμα στο μυαλό μου.
6.Πώς αισθάνεσαι όταν γράφεις τη λέξη «Τέλος» στο βιβλίο σου;
Ανακούφιση! Ίσως δεν είναι η απάντηση που περιμένει να διαβάσει κανείς, αλλά ένα από τα εντονότερα συναισθήματα είναι η ανακούφιση. Όταν γράφω, ένα μεγάλο μέρος της ενέργειάς μου απορροφάται από το βιβλίο. Πολλές φορές κατά τη συγγραφή φοβάμαι ότι δεν θα καταφέρω να ολοκληρώσω το βιβλίο, ότι δε θα είναι καλό, ότι δεν θα αρέσει σε κανέναν. Ίσως έχει χρειαστεί να κάνω μία δύσκολη έρευνα, να γράψω, να διαγράψω και να ξαναγράψω αρκετές φορές κομμάτια μέχρι να είμαι ικανοποιημένη με το κείμενο. Και φυσικά νιώθω χαρά που κατάφερα να ολοκληρώσω ένα τόσο απαιτητικό εγχείρημα.
7.Υπάρχει συγκεκριμένη ώρα που σε επισκέπτεται η Μούσα της Έμπνευσης;
Γελάω, Μαρία μου, γιατί η Μούσα της Έμπνευσης, όπως λες, με επισκέπτεται ακατάστατα με απρόβλεπτες αφορμές. Μου έρχονται συνεχώς ιδέες, λέξεις, πιθανές εκδοχές της ιστορίας. Σημειώνω όλη μέρα και όπου βρω. Αυτά, όμως, είναι εναύσματα. Το βιβλίο γράφεται με επιμονή και πειθαρχία, όχι μόνο με έμπνευση. Κυρίως γράφω στις πέντε το πρωί για μία ώρα, πριν ξυπνήσουν τα παιδιά. Σπανιότερα, τα απογεύματα του Σαββατοκύριακου, αν τα παιδιά είναι απασχολημένα.
8.Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασες;
Ειλικρινά δε θυμάμαι καθόλου! Ξέρω μόνο ότι διάβαζα πάντα μανιωδώς. Το βιβλίο που έχω διαβάσει πάμπολλες φορές είναι το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ. Ένα κορίτσι κι ένα σημειωματάριο ενώ έξω, πέρα από τη ντουλάπα, μαίνεται ο πόλεμος και η σφαγή. Πρέπει να το έχω διαβάσει πάνω από τριάντα φορές.
9.Πες μου κάτι που δεν γνωρίζουν οι αναγνώστες για εσένα.
Είμαι πρωινός τύπος και κοιμάμαι… με τις κότες! Ξυπνάω για να πιω καφέ κι όχι το αντίστροφο. Μιλάω λίγο και ακούω πολύ. Βρίσκω σε όλους κάτι καλό. Μαγειρεύω πολύ. Πιστεύω στην πειθαρχία περισσότερο απ’ ό,τι στο ταλέντο. Λατρεύω να μαθαίνω αλλά και να εξηγώ όσα ξέρω. Πιστεύω στη διαίσθηση και το άπειρο. Διαλογίζομαι καθημερινά (προσπαθώ, τουλάχιστον). Διαβάζω όσο περισσότερο μπορώ. Τις περιόδους που γράφω, σημειώνω παντού και συνεχώς. Πιστεύω ότι τα παιδιά είναι το φως του κόσμου. Θες κι άλλα;
10.Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;
Τα προβλήματα υγείας και τα ατυχήματα, ιδίως σε ό,τι αφορά τα παιδιά μου.
11.Ένα μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες…
Διαβάζετε γιατί χανόμαστε! Είναι λυπηρό, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού διαβάζει. Ας αφήσουμε τα κινητά και τις οθόνες κι ας στραφούμε σε κάτι που γυμνάζει το μυαλό μας και το διατηρεί υγιές ενώ παράλληλα μας προβληματίζει και μας βελτιώνει.
12.Με ποιον τρόπο μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σου οι αναγνώστες;
Στο προφίλ μου το fb https://www.facebook.com/angeliki.zoumpou. Χαίρομαι πολύ να λαμβάνω μηνύματα αναγνωστών!
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και για την υπέροχη συνέντευξη! Καλοτάξιδο το
βιβλίο σου, Αγγελική μου!!
Εγώ σ’ ευχαριστώ, Μαρία, εύχομαι να εξακολουθήσεις να παρουσιάζεις στο ιστολόγιό σου ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις. Κι ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο σου!
Comments