Ποδαρικό στο Bookmeup και στην κατηγορία των συνεντεύξεων κάνει η ειδική παιδαγωγός Παναγιώτα Μπονέρη. Μαζί της, θα συζητήσουμε ό,τι αφορά το παιδί με αναπηρίες και την επιλογή του βιβλίου.
Θέλω να σε καλωσορίσω και επισήμως στο blog μου.
Εγώ σε ευχαριστώ γιατί μου έδωσες το έναυσμα να μιλήσω για τα "παιδιά'' μου.
1.Θα ήθελα να μου πεις κάποια πράγματα για σένα για να σε γνωρίσουμε καλύτερα.
Ονομάζομαι Παναγιώτα Μπονέρη και είμαι Ειδική Παιδαγωγός, απόφοιτη του ΠΑ.ΜΑΚ. Τα τελευταία 8 έτη, δουλεύω με παιδιά με αναπηρίες, είτε σε σχολεία είτε εθελοντικά. Έχω κάνει σεμινάρια πάνω στην Ειδική Αγωγή και στην Σχολική Ψυχολογία και έχω πάρει πιστοποίηση πάνω στη γραφή braille. Έχοντας και το πτυχίο Αρμονίας, έχω κάνει μαθήματα σε παιδιά με αναπηρίες.
2.Θα ήθελες να μου δώσεις έναν ορισμό για τις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες;
Είναι οποιαδήποτε μορφή αντιμετωπίζει το παιδί σχετικά με την μάθηση και έχει διαφορετικές δυσκολίες. Η πιο γνωστή είναι η δυσλεξία, και ακολουθούν η δυσορθογραφία, η δυσαναγνωσία και άλλες. Η δυσλεξία προκύπτει πολλές φορές με συννοσηρότητα της Διάσπασης Προσοχής, Παρορμητικότητας ή Υπερκινητικότητας, γνωστής ως ΔΕΠ-Υ.
3.Τι βιβλίο μπορεί να διαβάσει ένα παιδί με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες;
Στο νηπιαγωγείο, δεν μπορείς να αντιληφθείς αν το παιδί έχει μαθησιακές δυσκολίες γιατί ένα παιδί προνηπιακής και νηπιακής ηλικίας δεν απαιτείται να διαβάζει. Στη πρώτη δημοτικού,ξεκινάς και ελέγχεις πώς το παιδί ανταποκρίνεται στην ανάγνωση και κατανόηση κανόνων της γλώσσας, συγκριτικά με τον μέσο όρο της τάξης και αυτό από τα Χριστούγεννα και μετά γιατί το πρώτο χρονικό διάστημα είναι αυτό της προσαρμογής και της κοινωνικής ενσωμάτωσης. Εδώ, έρχεται το τεστ αναγνωστικής ταχύτητας. Βάζω χρονόμετρο στο κινητό, ας πούμε ενός λεπτού και βάζω το παιδί να διαβάσει. Όταν περάσει το λεπτό, μετράω πόσες λέξεις έχει διαβάσει το παιδί. Στο δημοτικό, είναι φυσικό να διαβάζουν μικρές και λίγες λέξεις ανά λεπτό και η αναγνωστική ταχύτητα συνάδει με αυτήν του μέσου όρου της τάξης.
4.Μπορούν να ξεπεραστούν οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες;
Συνήθως, δεν ξεπερνιούνται απόλυτα γιατί είναι δια βίου, αλλά ξεπερνάς πολλά από τα εμπόδια που προκύπτουν από αυτές. Σκοπός και στόχος μας είναι το παιδί να ξεκινήσει να διαβάζει και να αποκτήσει ευχέρεια στην ανάγνωση και αυτή του η δυσκολία να μην αποτελέσει απώλεια κινήτρων για να συνεχίσει την προσπάθεια. Γιατί πολλές φορές, όταν κάτι δεν μπορούμε να το κάνουμε και βλέπουμε την έκφραση των γύρω μας, υπάρχει ο ανασταλτικός παράγοντας και το αρνητικό ψυχολογικό κομμάτι. Δίνουμε κίνητρα στο παιδί για να συνεχίσει και δεν του δείχνουμε την απογοήτευσή μας. Προσπαθούμε να δομήσουμε και να χτίσουμε θετική ψυχολογία και αυτοπεποίθηση για να συνεχίσει την προσπάθεια και το επαινούμε.
Επιλέγουμε ένα βιβλίο με συγκεκριμένη γραμματοσειρά γραμμάτων, εικόνες και λέξεις που να μην είναι κολλημένες η μια πάνω στην άλλη.
5.Τι βιβλίο, θα μας πρότεινες για ένα παιδί με δυσλεξία;
Το παιδί με δυσλεξία μπορεί να διαβάζει την τελευταία συλλαβή της προηγούμενης λέξης με την πρώτη συλλαβή της επόμενης λέξης. Επιλέγουμε ένα βιβλίο με σωστά κενά, καθαρά γράμματα, εικονογράφηση και περιεχόμενο που να ενδιαφέρει το παιδί ή να του είναι οικείο. Δεν ξεχνάμε να του δίνουμε κίνητρα και δεν εγκλωβίζουμε τις δυνατότητες του παιδιού λέγοντας ότι μπορεί να φτάσει μέχρι ενός σημείου. Σκοπός μας είναι η κατάκτηση του τελικού στόχου.
6.Για τα παιδιά με οπτική αναπηρία;
Δεν υπάρχουν πολλά βιβλία γιατί πρέπει να είναι γραμμένα σε συγκεκριμένη γραφή, τη braille. Χρειάζονται τροποποιημένα βιβλία, αν υπάρχει εικόνα, θα πρέπει να υπάρχει ηχητική περιγραφή, ενώ αν υπάρχουν δύσκολες έννοιες, όπως δημοκρατία ή ελευθερία που είναι δυσνόητες για τα παιδιά, θα πρέπει στο κάτω μέρος να υπάρχουν σχόλια για να γίνει η σύνδεση εννοιών εμπειρικά από την καθημερινότητα του παιδιού.Οι δάσκαλοι είναι αυτοί που δημιουργούν το δικό τους βιβλίο για αυτά τα παιδιά, αν και θα έπρεπε το κράτος να τα στηρίζει εξ ολοκλήρου, ανεξάρτητα από την μορφή της αναπηρίας.
7.Για τον αυτισμό;
Δεν υπάρχουν βιβλία για αυτά τα παιδιά. Ο αυτισμός είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή, ένα φάσμα, φαντάσου έναν ωκεανό. Παιδιά χωρίς έναρθρο λόγο, βγάζουν κραυγές. Εκεί, τα βοηθάμε φτιάχνοντας καρτέλες, για να μπορεί να επικοινωνήσει και να καλύψει βασικές, καθημερινές του ανάγκες, όπως το γνωστό βιβλιαράκι-βαλιτσούλα που το δημιουργεί ο εκπαιδευτικός. Στον λεκτικό αυτισμό, μπορούν να βρουν βιβλία με εικόνες, λέξεις και προτάσεις.
8.Ποια είναι η αντιμετώπιση αυτών των παιδιών από την κοινωνία;
Δυστυχώς, δεν υπάρχει κοινωνική ενσωμάτωση, σωστή υποδομή και νοοτροπία. Είναι μέχρι να μας χτυπήσει την πόρτα. Αν δεν έχω άτομο με αναπηρία είναι σαν να μη με αφορά το ζήτημα.
9.Έχεις να μας προτείνεις κάποιο βιβλίο;
Είναι της Lisabeth Emlyn Clark, με τίτλο ''Δεν μου αρέσει το διάβασμα, Μια ιστορία για τη δυσλεξία''. Δείχνει πόσο χαοτικά είναι τα γράμματα και οι λέξεις για ένα παιδί με δυσλεξία. Εμείς βλέπουμε τα γράμματα οργανωμένα και συμμαζεμένα στο χαρτί, ενώ για το παιδί είναι λες και έχει από πίσω του πολύπλοκα σχέδια, έντονα γράμματα, εστιάζει σε τυχαία σύμφωνα-φωνήεντα και συλλαβές. Μας δίνει ένα αισιόδοξο μήνυμα για το πώς αντιμετωπίζονται όλα σε ένα μεγάλο βαθμό. Εμείς βλέπουμε πέντε σειρές, πέντε γραμμές, πέντε σημεία στίξης, ενώ το παιδί στις πέντε σειρές που θα δει, μπορεί να νιώθει ότι πετάγονται πράγματα ή να θεωρεί ότι τα σημεία στίξης και όχι μόνο είναι ουρίτσες που πηγαίνουν πάνω κάτω.
Προτρέπω τους γονείς να βρουν βιβλία σχετικά με την αναπηρία που αντιμετωπίζει το παιδί τους. Τα παιδιά έχουν μια αντίληψη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, αλλά δεν ξέρουν γιατί τα αντιμετωπίζουν. Πείτε στο παιδί σας τι έχει, θα νιώσει ανακούφιση όταν μάθει την αλήθεια.
10.Ένα μήνυμα προς τους συγγραφείς;
Συνεχίστε να γράφετε! Υπάρχει τεράστια ανάγκη για βιβλία και ανάγνωση για να βάλουμε τα παιδιά στο κόσμο της σφαίρας της φαντασίας των παιδικών βιβλίων. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι συγγραφείς. Όσον αφορά στο κομμάτι της ειδικής αγωγής, χρειαζόμαστε τροποποιημένα βιβλία, προσβάσιμα για όλα τα παιδιά με αναπηρίες.Να περάσετε το μήνυμα σε όλα τα παιδιά του κόσμου, πώς αισθάνεται ένα παιδί με αναπηρία, πώς βλέπει τον κόσμο, πάντα γραμμένο σε συνεργασία με τους ειδικούς για να μην περάσει λάθος μηνύματα το βιβλίο. Να υπάρχει σωστό και δομημένο περιεχόμενο, ενώ σκοπός θα πρέπει να είνα να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει ότι δεν είναι το μόνο με τη συγκεκριμένη αναπηρία, υπάρχουν και άλλα σαν αυτό. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, όλοι αντιμετωπίζουμε κάποια δυσκολία και είναι σημαντικό να βοηθάς και να στηρίζεις τον άλλο και να τον αποδέχεσαι με την διαφορετικότητά του. Δείξτε ότι η αναπηρία δεν είναι κάτι τρομακτικό, απλά, χρειάζεται δουλειά και παραπάνω βοήθεια από ειδικούς. Δώστε ένα αισιόδοξο μήνυμα στο τέλος.
11.Ένα μήνυμα προς τους γονείς;
Δεν είστε μόνοι σας! Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε τα παιδιά σας. Να χαίρεστε με κάθε μικρό τους βήμα γιατί για τα παιδιά αυτά είναι ένα τεράστιο βήμα. Μη συγκρίνετε τα παιδιά των άλλων με το δικό σας παιδί. Να απολαμβάνετε τη κάθε στιγμή μαζί τους, είτε εύκολη είτε δύσκολη. Να μην χάνετε την ελπίδα και τη δύναμή σας. Στο τέλος πάντα υπάρχει φως στο τούνελ, δηλαδή ένα καλό αποτέλεσμα. Όποιος γονιός θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου, μπορεί να με βρει στο facebook. Θα χαρώ να σας δώσω συμβουλές για το παιδί σας.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διέθεσες.
Εγώ, σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Ελπίζω να βοήθησα τους γονείς, τους παιδαγωγούς και τα ίδια τα παιδιά.
Comments