Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέως
Η Έλενα Χ. Στανιού γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει μεταπτυχιακό στην Παιδική Λογοτεχνία, μιλάει δύο γλώσσες, γαλλικά και αγγλικά, και είναι διδάκτορας Παιδικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Δουλεύει ως νηπιαγωγός στη δημόσια εκπαίδευση από το 1999.
Έχει πάρει μέρος σε διεθνή και εθνικά συνέδρια και σε δράσεις για το παιδικό βιβλίο, όπως: παρουσιάσεις βιβλίων, παραδόσεις μαθημάτων φιλαναγνωσίας, σεμινάρια, εισηγήσεις και προγράμματα για το παραμύθι και τη δημιουργική γραφή, έχει δώσει συνεντεύξεις σε περιοδικά, εφημερίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς με θέμα την παιδική λογοτεχνία και τα βιβλία της και έχει πραγματοποιήσει εισηγήσεις-ανακοινώσεις στους φοιτητές του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Διαδρομές, Κείμενα, Τα Εκπαιδευτικά, Bookbird, Παράθυρο στην Εκπαίδευση του παιδιού, Diastixo.gr, Bookpress, Ο Αναγνώστης, Literature.gr, Θεματοφύλακες λόγω τεχνών, σε ηλεκτρονικά αφιερώματα και σελίδες, στις εφημερίδες Θεσσαλία και Ταχυδρόμο, σε συλλογικούς τόμους. Συμμετείχε στην κριτική επιτροπή της αξιολόγησης των δράσεων των σχολείων στην 5η, 6η, 7η, 8η και 9η βιβλιοτρεχάλα-φιλαναγνωσία των εκδόσεων Ψυχογιός και στο 1ο, 2ο και 4ο Φεστιβάλ Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου στον Βόλο ως εισηγήτρια. Από το 2009 ασχολείται με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων: Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν «Το Πρωτοχρονιάτικο δώρο του Άρη, «Το μικρό ρυμουλκό», «Πολίν», «Το μυστικό της ριγέ βαλίτσας», που μεταφράστηκε και στην τουρκική γλώσσα «Çizgili çantanin sirri», «Το μικρό ρυμουλκό σε νέο λιμάνι», «Δε σε θέλω δίπλα μου», «Η ριγέ βαλίτσα επιστρέφει». Από την Ήρα Εκδοτική κυκλοφορούν «Το μπαούλο στη σοφίτα» και «Τα γενέθλια της Κυβέλης». Το 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο για ενήλικες, από τις Εκδόσεις Αέναον, «Ο πίνακας», και το 2019 με 2η έκδοση από τις εκδόσεις ΗΒΗ. Είναι μέλος του Κε.Βι.Μα.Συ (Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων), του Π.Ο.Φ.Α. (Πανελλήνιος Όμιλος Φίλων Αφήγησης) και του Κ.Ε.Π.Β. (Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου). Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.
Έχω τη χαρά να φιλοξενώ στο ιστολόγιό μου, τη συγγραφέα Έλενα Στανιού και το βιβλίο της, με τίτλο «Ο τελευταίος φόνος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα.
Έλενα, θα ήθελα να σε καλωσορίσω στο ιστολόγιό μου. Ας ξεκινήσουμε!
1.Τι σημαίνει για εσένα η «συγγραφή» και πότε ξεκίνησες να γράφεις;
Καταρχάς, καλώς σας βρήκα και σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!
Λοιπόν, η συγγραφή για μένα είναι τρόπος σκέψης και έκφρασης, αλλά και ένας τρόπος μιας ιδιαίτερης επικοινωνίας με τους αναγνώστες. Γι’ αυτό και πάντα τα γραπτά μου απευθύνονται με αγάπη και λεπτότητα προς το αναγνωστικό κοινό, με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω πως η συγγραφή έχει γίνει και ένας τρόπος ζωής, πλέον, για μένα, καθώς, σχεδόν καθημερινά, πιάνω τον εαυτό μου να σημειώνω σε χαρτάκια πράγματα, που θα τα χρησιμοποιήσω στο επόμενο κείμενό μου!
Όσο για το πότε ξεκίνησα να γράφω, μάλλον δεν θα μπορούσα να δώσω μια σαφή απάντηση. Γιατί, αν σκεφτώ ότι το συγκεκριμένο βιβλίο προήλθε από ένα κείμενο που είχα γράψει ως μαθήτρια Λυκείου –ένα από τα πολλά–, ύστερα από κάποια από τις “συγγραφικές” συναντήσεις της αγαπημένης παρέας των τεσσάρων κοριτσιών, που ήμασταν κάποτε, ε, τότε μάλλον γράφω από πάρα πολύ παλιά! Αν, θέλουμε, ωστόσο, να εστιάσουμε στην πρώτη επίσημη συγγραφή, το πρώτο μου βιβλίο κυκλοφόρησε το 2009. Ήταν “Το Πρωτοχρονιάτικο δώρο του Άρη”, από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
2.Θέλεις να μας δώσεις μια μικρή γεύση για την ιστορία που εκτυλίσσεται στο βιβλίο σου, με τίτλο «Ο τελευταίος φόνος»;
Φυσικά! Αρχικά, βρισκόμαστε στο Παρίσι του 1870, όπου ο λόρδος Φιλίπ Άντερσον ντε Κρουσό περιμένει το τέταρτο παιδί του. Μέσα από τις σκέψεις του και την αναπόλησή του στο παρελθόν, μαθαίνουμε για την πολιτική κατάσταση της εποχής στο Παρίσι και τον πρώτο φόνο. Ακολουθούμε τα πρώτα του βήματα στον χώρο των επιχειρήσεων, στο Λονδίνο, όπου θα τον στείλει ο πατέρας του για να γλιτώσει από τις αιματοχυσίες που ετοιμάζονται να πλήξουν τη γαλλική πρωτεύουσα. Είναι εκεί, όπου ο λόρδος Γουίλιαμ Άντερσον και μετά από πολυετή συνεργασία με τον νεαρό τότε Φιλίπ, αλλά και μετά τον θάνατο των γονιών του νεαρού, θα τον υιοθετήσει και θα του χαρίσει τον τίτλο του λόρδου που θα φέρει για πάντα. Θα γνωρίσει τη μελλοντική του σύζυγο, θα ξεκινήσουν την οικογένειά τους και θα επιστρέψουν στο Παρίσι, όπου θα αρχίσουν τα τραγικά γεγονότα. Ο Αλφόνς, οικονόμος του σπιτιού των οικογενειακών φίλων τους Λακρουά, μαζί με τη μικρή Βανέσα θα γίνουν τα νέα μέλη της οικογένειας Ντε Κρουσό και θα μας οδηγήσουν σε μία άβυσσο συναισθημάτων και εξελίξεων, μέσα από μια μεγάλη μυστικότητα που θα τους ακολουθεί για πάνω από είκοσι πέντε χρόνια. Φόνοι, μυστήριο, ανατροπές... Από τα μάτια του αναγνώστη περνούν η φιγούρα του Τζακ του Αντεροβγάλτη, η Σκότλαντ Γιαρντ με το επιτελείο της και η αρχή της εξέτασης των δακτυλικών αποτυπωμάτων στη διαλεύκανση υποθέσεων δολοφονιών. Το μουσείο με τα κέρινα ομοιώματα της μαντάμ Τισό και όλα τα υπέροχα επιτεύγματα που άρχισαν να εμφανίζονται εκείνη την εποχή, όπως ο πύργος του Άιφελ, ο σιδηρόδρομος, ο φωνόγραφος, η φωτογραφική μηχανή και άλλα... Και, φυσικά, η λογοτεχνία, η ποίηση, η αισθητική, “τεράστιες” μορφές, όπως ο Αντρέ Σενιέ, ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο Σαρλ Μπωντλαίρ, ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, αλλά και ο Βίκτωρ Ουγκό και αυτοί οι μοναδικά υπέροχοι Άθλιοί του!
3.Τι στάθηκε αφορμή για να γράψεις το συγκεκριμένο μυθιστόρημα;
Ο χαμός της τέταρτης από την παρέα των συμμαθητριών, που, τότε, όπως προανέφερα, στο Λύκειο, σταματούσαμε στο σπίτι μου, στον γυρισμό από το σχολείο, για να “γράψουμε μυθιστόρημα”! Να γράψουμε τις σκέψεις, τις επιθυμίες μας, τις εικόνες της εβδομάδας που είχε περάσει... ίσως λέξεις σκόρπιες...αλλά γεμάτες χαρά και φιλία, μια φιλία, με την πραγματική σημασία της λέξης... Και κάποιες από αυτές τις λέξεις έγιναν αυτό εδώ το μυθιστόρημα, μετά από χρόνια... που το είχα αφήσει, όπως μας άφησε νωρίς η τέταρτη της παρέας... Και τότε ήταν που πήγα και άνοιξα εκείνα τα χαρτιά, να θυμηθώ με συγκίνηση τι ωραία που περνούσαμε...
4.Ποιος είναι ο αγαπημένος σου χαρακτήρας; Θα μπορούσες να μας πεις λίγα λόγια για αυτόν;
Μάλλον δεν υπάρχει ένας αγαπημένος χαρακτήρας, γιατί όλοι οι χαρακτήρες έχουν τη θέση τους στο έργο αυτό, και ο καθένας προσπαθεί να κάνει αισθητή την παρουσία του και να βοηθήσει στην εξέλιξη της πλοκής. Η Ελίζαμπεθ έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην ιστορία, με την υπομονή και τον ορθολογιστικό τρόπο σκέψης της, ο Φιλίπ δείχνει συνεχώς την απέραντη αγάπη προς τα παιδιά του, η Βανέσα και ο Αλέξανδρος, τόσο διαφορετικοί, αλλά τόσο δεμένοι ο ένας με τον άλλο... Όχι, δεν μπορώ να εστιάσω σε έναν χαρακτήρα, είναι όλοι φτιαγμένοι με τον ίδιο σεβασμό και αγάπη, από τον πιο “καλό” μέχρι τον πιο “κακό”!
5.Υπάρχει συγκεκριμένη ώρα που σε επισκέπτεται η Μούσα της Έμπνευσης;
Όχι! Οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, μπορεί να πιάσω χαρτί και μολύβι –κυριολεκτικά– ή να κάτσω στον υπολογιστή και να ξεκινήσω...
6.Πώς αισθάνεσαι όταν γράφεις τη λέξη «Τέλος» στο βιβλίο σου;
Μια χαρά! Ξέρω ότι είναι η αρχή για το επόμενο!
7.Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασες;
Αν θυμάμαι καλά, ήταν Τα 50 νέα παραμύθια της Πιπίνας Τσιμικάλη, Εκδόσεις Αστήρ, εν έτει 1976! Αυτό το βιβλίο το διάβασα εγώ. Αυτά που άκουσα πρώτα από τη μαμά που μου αφηγούταν ή μου διάβαζε ήταν Ο λύκος με τα επτά κατσικάκια. Ζήτω το παραμύθι, λοιπόν!!
8.Πες μου κάτι που δεν γνωρίζουν οι αναγνώστες για εσένα.
Μάλλον, δεν θα βρω, καθότι είμαι “ανοιχτό βιβλίο”. Είτε μέσα από τα γραπτά μου είτε από κοντά, δεν υπάρχει κάτι να κρύψω.
9.Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;
Το έχω πει και άλλοτε, νομίζω: Οι αράχνες και τα αεροπλάνα!!
10.Με ποιον τρόπο μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σου οι αναγνώστες;
Στο facebook: Έλενα Στανιού
11.Ένα μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες…
Σηκώνομαι και υποκλίνομαι μπροστά τους... Αυτό...
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και για την υπέροχη συνέντευξη! Καλοτάξιδα τα βιβλία σου!!
Και εγώ σε ευχαριστώ πολύ!! Επίσης, και για τα δικά σου βιβλία!
Commentaires