Ο Βαγγέλης Μαργιωρής γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1973 στη Σάμο, μετακόμισε μικρός και έκτοτε κατοικεί στην Αθήνα. Αν και σπούδασε λογιστική, δεν χάθηκε στους αριθμούς, αλλά αντίθετα δηλώνει ορκισμένος οπαδός της λογοτεχνίας.
Σήμερα παραμένει πιστός αναγνώστης, ενώ παράλληλα δημιουργεί τους δικούς του κόσμους στις δικές του ιστορίες.
Από τις εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορεί, επίσης, το βιβλίο του Όμορφη πόλη, Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα (2023).
Είναι τιμή μου που στο Book me up, φιλοξενώ τον συγγραφέα Βαγγέλη Μαργιωρή και τα βιβλία του «ΌΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ» και «ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.
Κύριε Μαργιωρή, καλωσορίσατε στο Book me up και σας ευχαριστώ για την συνέντευξη.
Ας ξεκινήσουμε.
1.Τι σημαίνει για εσάς η ΄΄συγγραφή΄΄ και πότε ξεκινήσατε να γράφετε;
Νομίζω πως έχω ταυτίσει τη συγγραφή με μια διαδικασία ψυχικής θεραπείας που με βοηθά να απαλλαγώ, κατά κάποιο τρόπο, από την πραγματικότητα. Έχω ξεκινήσει αυτή τη «θεραπευτική διαδικασία» εδώ και είκοσι περίπου χρόνια. Δειλά στην αρχή, με μικρά και προσεκτικά βήματα, έπειτα μια βουτιά στα βαθιά και αναζωογονητικά νερά.
2.Θέλετε να μας δώσετε μια μικρή γεύση για την ιστορία που εκτυλίσσεται στο μυθιστόρημά σας, με τίτλο «ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ»;
Το βιβλίο είναι ένα εικοσιτετράωρο κυνηγητό δοσμένο από δύο πλευρές. Από του δράστη που θέλει να φτάσει στο στόχο του αφενός και των αρχών που προσπαθούν να τον σταματήσουν εγκαίρως αφετέρου. Με το που δίνεται το σήμα της εκκίνησης και οι δύο πλευρές θα κάνουν το παν για να πετύχουν. Θύτες και θύματα εναλλάσσονται κι αυτό είναι το πιο ωραίο κομμάτι της ιστορίας. Το ποιος είναι τι θα πρέπει να το ανακαλύψει και να το ερμηνεύσει ο κάθε ένας που θα διαβάσει το βιβλίο.
3.Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε το συγκεκριμένο αστυνομικό μυθιστόρημα;
Καμία Ειρήνη Χωρίς Δικαιοσύνη… Ας μην περιμένουμε σε κανέναν κόσμο, πραγματικό ή
φανταστικό, να βρούμε μια σωστή κοινωνία δίχως το αγαθό της δικαιοσύνης. Η απουσία της είναι ο θεμέλιος λίθος του χάους κι αυτό προσπαθώ να περάσω μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.
4.Με ποιον χαρακτήρα του βιβλίου σας ήρθατε πιο κοντά και γιατί;
Συμπάθησα τρεις «δεύτερους» ήρωες περισσότερο. Χαρακτήρες που δεν πρωταγωνιστούν μεν αλλά που δίνουν το δικό τους στίγμα με το ύφος και τη στάση τους. Αρχικά είναι ο αρχιφύλακας Ντάβανος, μετά ο ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου ο κύριος Διονύσης και τέλος ο πατέρας ενός εκ των θυμάτων, ο κυρ Παντελής. Αυτοί δίνουν μια επιπλέον σπιρτάδα στην ανάγνωση πιστεύω και για αυτό τους αγάπησα. Ο καθένας θα μπορούσε να αποκτήσει το δικό του βιβλίο στο οποίο θα πρωταγωνιστούσε.
5.Πώς αισθανθήκατε όταν έφτασε η στιγμή να περιγράψετε την άγρια δολοφονία; Πιστεύετε ότι υπάρχει θεία δίκη κι ότι στο τέλος ο καθένας παίρνει ό,τι του αναλογεί;
Το διπλό φονικό με «ταλαιπώρησε» μόνο στο κατά πόσο θα έπρεπε να εστιάσω στην καθαυτού περιγραφή ή στο αποτέλεσμα. Επέλεξα να γράψω για τις επιπτώσεις μέσα από τα μάτια του δράστη, καθώς οι λεπτομέρειες ενός εγκλήματος δεν χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, να είναι ο στόχος του συγγραφέα. Το πριν και το μετά έχει την ουσία… Δεν θα έπρεπε να υπάρχει θεία δίκη, θα έπρεπε να υπάρχει ανθρώπινη.
6.Θέλετε να μας δώσετε μια μικρή περιγραφή του δεύτερου βιβλίου σας με τίτλο «ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ»;
Στο σπίτι με την κόκκινη πόρτα ζει ο κύριος Αδαμόπουλος, ένας τύπος μοναχικός από επιλογή, που αποστρέφεται τις πολλές κοινωνικές συναναστροφές. Ζει παρέα με τους δικούς του δαίμονες κυρίως και περιστασιακά συγκατοικεί με τον μοναδικό του φίλο τον Κώστα.
Οι δυο τους αλληλοσυμπληρώνονται και ενώνουν δυνάμεις προσπαθώντας να δώσουν μια ώθηση στην καριέρα του κυρίου Αδαμόπουλου. Αλίμονο σε όσους βρεθούν εμπόδιο στο δρόμο τους…
7.Πώς αισθάνεστε όταν γράφετε τη λέξη «Τέλος» στα βιβλία σας;
Ανακούφιση, πληρότητα και χαρά. Μετά άγχος για το αν είναι καλό, αν κατάφερα να πω όσα είχα σκοπό, αν η ροή, αν οι χαρακτήρες, αν το ένα, αν το αλλό…
8.Υπάρχει συγκεκριμένη ώρα που σας επισκέπτεται η Μούσα της Έμπνευσης;
Κυρίως πρωί που με βρίσκει ξεκούραστο!
9.Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Πάμε πολλά χρόνια πίσω για να συναντήσουμε το βιβλίο της Κίρα Σίνου «Στη χώρα των μαμούθ». Ούτε που θυμάμαι πόσες φορές το είχα διαβάσει!!!
10.Πείτε μου κάτι που δεν γνωρίζουν οι αναγνώστες για εσάς.
Απεχθάνομαι τη λογοκρισία από όπου κι αν προέρχεται, όσα «οφέλη» κι αν υποστηρίζει ότι κομίζει.
11.Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας φόβος;
Μη βγουν αληθινά όλα εκείνα τα μυθιστορήματα που κάποτε διαβάσαμε ως δυστοπίες.
12.Ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες…
Να επιλέγουν βιβλία που τους αρέσουν δίχως πρέπει και κανόνες. Οι ελεύθερες επιλογές στη ζωή μας δεν είναι πολλές, ας μην καταπιεζόμαστε και να μην επιτρέπουμε να μας καταπιέζουν με το τι θέλουμε να διαβάζουμε.
13.Με ποιον τρόπο μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σας οι αναγνώστες;
Με το όνομά μου σε FACEBOUK, INSTAGRAM και στην ιστοσελίδα margioris.gr
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και για την υπέροχη συνέντευξη! Καλοτάξιδα τα βιβλία σας!!
Εγώ σας ευχαριστώ για το χώρο που μου δώσατε!
Comments