Συνέντευξη
Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέως
Ο Νίκος Νικολαΐδης γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Δημόσια, ασκεί το επάγγελμα του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού. Ιδιωτικά, αγαπάει να γνωρίζει καινούριους ανθρώπους, να ταξιδεύει σε νέα μέρη, να γεύεται, να διαβάζει, να ακούει μουσική, να παρακολουθεί κινηματογράφο, να περνάει αρκετό χρόνο με τη σύζυγό του και να παίζει με τα τέσσερα παιδιά του.
Είναι μουσικός, μέλος συγκροτήματος με εκτενή δισκογραφία. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές (Εξ αγχιστείας, 2019 και Εξ αίματος, 2021). Μεμονωμένα ποιήματά του έχουν εκδοθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά στα ελληνικά και στα γαλλικά.
Με τον κύριο Νικολαΐδη θα συζητήσουμε για την ποιητική του συλλογή με τίτλο «ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.
Κύριε Νικολαΐδη, θα ήθελα να σας καλωσορίσω στο ιστολόγιό μου. Ας ξεκινήσουμε.
1.Τι σημαίνει για εσάς ποίηση;
Η ποίηση για εμένα είναι σαν την αναπνοή. Είναι – μαζί με την μουσική – απαραίτητη για να μπορώ να ισορροπώ στην καθημερινή τρέλα που μας περιτριγυρίζει. Γράφω γιατί δεν μπορώ να μην γράφω. Είναι το καταφύγιό μου, και το μέσο εκτόνωσης όλων των συναισθημάτων, που ανά περιόδους με κατακλύζουν, και αν δεν καταγραφούν με την μορφή ενός ποιήματος, θα σκάσουν μέσα μου.
2.Σε ποια ηλικία καταλάβατε ότι θέλατε να γράψετε ποίηση;
Τα πρώτα ποιήματα τα έγραψα περίπου στα 10 μου. Πάντα με βόλευε περισσότερο να γράφω ποίηση, παρά άλλα είδη του λόγου, καθώς το μυαλό μου δουλεύει με τρόπο τέτοιο ώστε σε λίγες γραμμές να θέλει να χωρέσει πολλαπλά νοήματα. Βεβαίως, στα 10 μου, τα νοήματα, δεν ήταν και τόσο σύνθετα, για να λέμε την αλήθεια! Απλά, πάντα έγραφα ποιήματα ευκολότερα, από ότι εκτενέστερα κείμενα.
3.Ποια θεωρείτε ότι είναι η πηγή έμπνευσής σας;
Καθετί που παρατηρώ ή μου κάνει εντύπωση από απλά καθημερινά πράγματα που δηλώνουν τις αντιφάσεις της σύγχρονής ζωής, κυρίως μέσα στην πόλη. Ένα γεροντάκι που στέκεται μονάχο σε μια στάση, ένα λουλούδι που φυτρώνει στο τσιμέντο, παιδικές φωνές μέσα στο μουντό αστικό γκρι…Επίσης , πολύ συχνά, με απασχολούν μεγαλύτερά φιλοσοφικά ζητήματα, όπως η ζωή μετά τον θάνατο και η αξία των συναισθημάτων στην αυτοματοποιημένη μηχανιστική πραγματικότητα μας. Ερωτήματα, στα οποία ψάχνω εναγωνίως να βρω απάντηση.
4.Τι πραγματεύεται η ποιητική σας συλλογή με τίτλο «ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ» και γιατί της δώσατε το συγκεκριμένο τίτλο;
Το Καλειδοσκόπιο, είναι μια καταβύθιση στο βαθύτερο απογυμνωμένο από τις κοινωνικές συμβάσεις Εγώ, ιδωμένο από τις δυο πλευρές ενός καλειδοσκοπίου, την εσωτερική με τους πολλαπλούς παραμορφωτικούς καθρέφτες, και την εξωτερική με τον φυσικό κόσμο, το φως και το σκοτάδι του. Είναι μια ψυχολογική ενδοσκόπηση σε μέρη σκοτεινά, με αφορμή μια σφοδρή διαταραχή πανικού που πέρασα την περίοδο που έγραψα αυτά τα ποιήματα, και έδωσε το έναυσμα μιας συνειδητής και ελεγχόμενης κατάβασης, η οποία ακόμα συνεχίζεται.
5. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το ποίημά σας με τίτλο «Παλεύω»; Τι αισθανόσασταν όταν το γράφατε;
Το ποίημα αυτό γράφτηκε όταν άρχισα σιγά-σιγά να στέκομαι ξανά στα πόδια μου, μετά το χάος που προκάλεσε μέσα μου η διαταραχή πανικού. Σκεφτόμουν, ότι η ζωή του ανθρώπου, από την πρώτη ανάσα του, που προκαλεί πόνο στους πνεύμονες και έντονο κλάμα, μέχρι την τελευταία του, είναι μια πάλη. Μια πάλη εξωτερική απέναντι στα στοιχεία της φύσης, μια πάλη για επιβίωση και τελικά μια πάλη εσωτερική, απέναντι στο Εγώ με στόχο την υπέρβαση του και την ένωση με το θείο. Μια ανάβαση, όπως στην «Ασκητική» του Καζαντζάκη, με τελικό σκοπό το κτήνος να γίνει Θεός.
6.Πώς αισθάνεστε όταν γράφετε τη λέξη «ΤΕΛΟΣ» στο βιβλίο σας;
Ανακούφιση. Πάντα. Είναι σαν να φεύγει από μέσα μου ένα βάρος. Είναι σαν να τελειώνει μια εκτεταμένη περίοδος πετυχημένης ψυχανάλυσης, ή μιας θρησκευτικής εξομολόγησης, όπου ό,τι είχα μέσα μου, έχει εξομολογηθεί, και εξορκιστεί για πάντα.
7.Θα ήθελα να μου γράψετε κάτι που δε γνωρίζει το αναγνωστικό κοινό για εσάς.
Ότι παίζω και γράφω ροκ μουσική από μικρή ηλικία, έχοντας ηχογραφήσει 4 δίσκους και έχοντας κάνει αρκετές ζωντανές εμφανίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με το συγκρότημα μου τους Sediment Bruise.
8.Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;
Δεν θα είμαι καθόλου πρωτότυπος. Ανέκαθεν φοβόμουν τον θάνατο, και την μοναξιά. Από μικρός, ήθελα να βρίσκομαι ανάμεσα σε κόσμο. Ακόμη μου αρέσουν οι μεγάλες παρέες. Θεωρώ ότι παράδεισος είναι η κοινωνία με τον άλλο, και κόλαση η φυλάκιση στο Εγώ μας. Σε αυτό συμφωνώ με τον Γιανναρά (σε άλλα ίσως όχι τόσο). Με τρομοκρατούν οι περίοδοι που κλείνομαι στον εαυτό μου. Αυτές βεβαίως τροφοδοτούν την ποίηση μου, η οποία όμως δρα, πιο πολύ ως εξορκισμός του κακού, παρά ως αυτοαναφορά.
9.Ποιο είναι το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν γνωρίζω! Έχω γράψει κάποια καινούργια ποιήματα, τα οποία όμως είναι ακόμα πρωτόλεια και θέλουν δουλειά για να ενσωματωθούν σε μια νέα συλλογή. Επιπλέον, ξεκίνησα να γράφω ένα μυθιστόρημα, για πρώτη φορά, αλλά δεν μπορώ να προβλέψω πότε θα ολοκληρωθεί. Σε κάθε περίπτωση, όταν έχω κάτι που θεωρώ πως είναι έτοιμο προς έκδοση, δεν θα το κρύψω σε συρτάρια. Θα προσπαθήσω να το επικοινωνήσω με το κοινό, καθώς πέρα από την εσωτερική ανάγκη για εξωτερίκευση συναισθημάτων, εξίσου σημαντική είναι και η ανάγκη για επικοινωνία και συζήτηση των συναισθημάτων αυτών με άλλους ανθρώπους.
10.Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ποτέ δεν κάνω μακρόπνοα σχέδια. Προσπαθώ να ζω το τώρα. Δεν το καταφέρνω πάντα, καθώς είμαι από την φύση μου αγχώδης, αλλά προσπαθώ να μην σκέφτομαι το αύριο και τα χιλιάδες σενάρια του. Ας είμαστε στα πόδια μας, με αγάπη γύρω μας και μέσα μας, και βλέποντας και κάνοντας. Η ανάβαση είναι δύσκολη, αλλά με παρέα γίνεται πάντα πιο ευχάριστη.
11.Θα ήθελα να μου γράψετε ένα μήνυμα για τους αναγνώστες.
Να μην καταχωνιάζουν μέσα τους αυτά που νιώθουν. Να μην κλείνονται στον εαυτό τους. Να επικοινωνούν. Κάνεις δεν είναι μόνος, όσο και να προσπαθεί η σύγχρονη ζωή να μας πείσει για αυτό. Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Ας βράσουμε μαζί τουλάχιστον!
12. Πώς μπορεί ο αναγνώστης να επικοινωνήσει μαζί σας;
Κατ’ ιδίαν, σε κάποια παρουσίαση του βιβλίου μου ή σε Εκθέσεις Βιβλίου όπου συμμετέχει ο Εκδοτικός μου Οίκος, οι Εκδόσεις Πηγή. Η ενημέρωση για αυτές, γίνεται μέσω της ιστοσελίδας και των κοινωνικών δικτύων του εκδοτικού οίκου.
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας! Καλοτάξιδα τα βιβλία σας!
Comments